Print this page

Η Anousheh Ansari μιλά για την εμειρία της

Η Anousheh Ansari, η πρώτη γυναίκα συμμετέχουσα σε διαστημική αποστολή, μιλά για την πτήση, φιλίες που έκανε και γιατί δεν θέλει να την αποκαλούν «διαστημική τουρίστρια». Στις 18 Σεπτεμβρίου 2006 πήρε τη θέση της σε ένα Soyuz TMA-9, μαζί με τον Michael Lopez-Alegria και τον Mikhail Tyurin, για ένα ταξίδι και μια οκταήμερη παραμονή στον διεθνή διαστημικό σταθμό.

Πως είχατε την ιδέα να πάτε στο διάστημα;
Το διάστημα και η εξερεύνηση του ήταν κάτι με το οποίο ασχολούμουν από την παιδική μου ηλικία. Άρχισε με την παρατήρηση των αστεριών τη νύχτα, και αναρωτιόμουν τι υπάρχει εκεί πέρα, και αν υπάρχει ζωή. Την αναζήτηση αυτή κουβαλούσα μέσα μου κατά την παιδική μου ηλικία, αλλά και όταν ενηλικιώθηκα. Παρ' όλο που ή καριέρα μου δεν με εμπόδισε να γίνω αστροναύτης, ήταν ένα κίνητρο για να πετύχω. Ήταν κάτι που ονειρευόμουν και το είχα στην καρδιά μου, εδώ και πολύ καιρό.

Γιατί ο όρος «διαστημικός τουρίστας» σας εκνευρίζει;
Δεν μ' αρέσει ο όρος αυτός, γιατί δεν είναι δίκαιος απέναντι σ' αυτό που κάνουμε σαν συμμετέχοντες σε μια διαστημική πτήση, ή σαν εξερευνητές. Ο τουρίστας είναι κάποιος που αποφασίζει να πάει κάπου, αγοράζει ένα εισιτήριο, παίρνει την φωτογραφική του μηχανή, ετοιμάζει τις αποσκευές του και φεύγει. Εγώ εκπαιδεύτηκα έξι μήνες στο Star City, πέρασα σωματικές και ψυχολογικές εξετάσεις και έμαθα όλα τα συστήματα του διαστημικού σταθμού και του πυραύλου Σογιούζ.
Έτσι έμαθα πολλά περισσότερα απ' ότι ένας τουρίστας για το ταξίδι του. Αυτό μπορώ να το συγκρίνω μόνο με τα εξερευνητικά ταξίδια στην Ανταρκτική ή στην Αρκτική, ή με μια ανάβαση στο Έβερεστ. Αυτούς τους ανθρώπους δεν θα τους λέγαμε ποτέ «τουρίστες», αλλά μέλη εξερευνητικής αποστολής, ή κάτι παρόμοιο. Γι' αυτό δεν μ' αρέσει να με λένε «διαστημικό τουρίστα».

Τι ήταν το πιο απρόσμενο πράγμα στο ταξίδι;
Το πιο αναπάντεχο πράγμα που βίωσα, ήταν ή φιλία ανάμεσα στα μέλη της αποστολής, μια και δεν ήμουν σίγουρη για το πόσο καλά θα με δεχόντουσαν, αφού πολλές φορές υπάρχει έντονος ανταγωνισμός για μια θέση στη πτήση. Βρήκα μια υπέροχη ομάδα ανθρώπων και απόλαυσα την παρέα και την φιλία τους. Έκανα φιλίες που θα διαρκέσουν για πάντα, και αυτό ήταν κάτι πολύ θετικό στην όλη διαστημική μου εμπειρία.

Τι ήταν το πιο ενοχλητικό πράγμα σε όλη την διάρκεια του ταξιδιού;
Το ενοχλητικό μέρος της διαστημικής μου εμπειρίας ήταν η προσαρμογή του σώματός μου στην έλλειψη βαρύτητας, η ναυτία και οι πονοκέφαλοι κατά τις δυο πρώτες μέρες του ταξιδιού προς τον διαστημικό σταθμό. Μακάρι να υπήρχε κάποιο χάπι που θα μεγλίτωνε από αυτά τα συμπτώματα. Αυτό θα έκανε το ταξίδι τέλειο.

Ποιο ήταν το καλύτερο μέρος της εμπειρίας;
Η όλη εμπειρία ήταν πολύ πάνω από τις προσδοκίες μου, ήταν κάτι που ονειρευόμουν πάντα, και όλα ήταν θαυμάσια, κάτι για το οποίο ποτέ δεν θα μετανιώσω.
Αυτό που θυμάμαι περισσότερο, ήταν όταν κοίταξα για πρώτη φορά έξω από το παράθυρο του Σογιούζ. Μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια, αφού συνειδητοποίησα πως βρισκόμουν στο διάστημα, και ότι το όνειρο μου έγινε πραγματικότητα. Η εικόνα που θα έχω πάντα μπροστά μου, είναι της Γης, αυτού του πανέμορφου πλανήτη, χωρίς σύνορα και προβλήματα.

Πηγή: ESA